©

Sleutelstukken   en houten balkconsoles  (voor professionals)

Het hele gewicht van een vloer en alles wat er op staat rust op de balklaag. De plaats waar de balken in de muur zijn opgelegd is een kwetsbaar punt, niet alleen door de belasting, ook omdat door het vocht in de muur de kop van de balk gemakkelijk inrot. Een versteviging is dus welkom: een stevig stuk plank eronder en dat is het sleutelstuk
De afwerking ervan is één van de meest aan mode onderhevige elementen in de bouw: tal van profielen en andere versieringen volgden elkaar op in de loop der eeuwen en zijn daardoor een dankbaar hulpmiddel bij het dateren. Vergelijk maar eens de sleutelstukken uit de 14e, de 15e, de 16e en de 17e eeuw. Hierbij moet ook met regionale verschillen rekening gehouden worden.
Bij het gebruik van muurstijlen en korbelen zijn de sleutelstukken behoorlijk lang. De korte variant wordt ook wel console genoemd. Onder het sleutelstuk kan nog een natuurstenen kraagsteen voorkomen.
Het profiel kan variëren van een simpel ojief tot het uitgesneden beeld van een engel die een wapenschild vasthoudt. De zijkant kan gemenageerd worden.
De sleutelstukken uit de late 16e en de 17e eeuw hebben meestal alleen een reeks holle en bolle vormen, gecombineerd met wat bandjes. Het ojiefsleutelstuk en de variant met gebroken ojief horen bij deze periode. De late middeleeuwen worden gedomineerd door het peerkraalsleutelstuk in tal van vormen. Ook voorbeelden met meer kralen komen voor. Vóór die tijd zijn de vormen meestal minder eenvoudig te benoemen.
Het profiel van de sleutelstukken varieert niet alleen per periode, ook de streek speelt een grote rol.
De versiering van een sleutelstuk betreft meestal niet alleen het profiel, ook de zij- en onderkant wordt niet vergeten.
Bij bouwhistorisch onderzoek is de ontdekking van een sleutelstuk waarvan het profiel bewaard bleef, een belangrijk aanknopingspunt.