Zakraam

Een schuifvenster is pas een schuifvenster wanneer tenminste één van de twee ramen kan schuiven. Dat is in ieder geval het onderraam. De uitzonderingen die deze regel bevestigen zijn waarschijnlijk schuifbare ramen die later zijn vastgezet, en eigenlijk is het dan een ex-schuifvenster geworden. Tenzij het bovenraam kan schuiven.
De constructie is afgeleid van die van het onderraam, dus met een koord dat via een katrol aan contragewichten is bevestigd. De opening kan hierdoor niet erg groot worden. Op afstand is al te zien of het bovenraam een zakraam is: het kozijn heeft dan een gleuf in het verlengde van het bovenraam.
Omdat een schuifbaar bovenraam altijd naar onderen schuift, dus zakt, heet het een zakraam. Het is heel handig. Het biedt de mogelijkheid om te ventileren, zonder dat een kat of andere insluiper een kans krijgt.
Bij een schuifvenster met zakraam valt in gesloten toestand niets bijzonders te zien aan de wisseldorpel. Maar als beide ramen open staan, zijn beide delen van die dorpel aan de wandel.