Wanneer je de vuurkorf beschrijft als een draagbare open haard, dan lijkt het
iets heel moderns. Niets is minder waar: een veldtocht in een koud jaargetijde was
vroeger ondenkbaar zonder vuurkorven om tenminste af en toe de handen te kunnen warmen.
Het aanleggen van een kampvuur vereist meer werk dan het opstellen van een vuurkorf:
een van omhoogwijzende
ijzeren
staven
gesmede
korf,
bijeengehouden door enkele horizontale banden. Hierin kan simpelweg
brandhout
gestookt worden, rustigere
verwarming
krijg je met
steenkool.
Het
vuur
kan in deze constructie goed in de gaten gehouden worden.
Ook bij een moderne betoging in de winter kom je wel vuurkorven tegen,
dat staat tenslotte toch wat gezelliger dan een brander op een gasfles.
Tekst: Jean Penders (12-2010). Bronnen: zie literatuurlijst. Afbeelding: Jean Penders
