Een marmeren vloer is nogal kostbaar. Een minder kostbare oplossing is de terrazzovloer,
waarbij brokjes
marmer
over een nog natte cementvloer uitgestrooid worden en daarin gewalst.
Het resultaat is een onbruikbare vloer: de scherpe kanten van de steentjes vormen een soort
schuurpapier. De terrazzowerkers waren vaklui die hiervan door eindeloos (stoffig) schuurwerk een prachtig
gespikkelde gladde vloer wisten te maken. De juiste samenstelling van de elementen is belangrijk voor
een duurzaam resultaat.
Terrazzo wordt ook wel 'granito' genoemd, italiaans voor 'graniet', omdat het wat lijkt op sommige granietsoorten.
De bakermat ligt vermoedelijk rond Venezië, een stad met een lange
traditie op het gebied van mozaïeken. De terrazzowerkers leerden daar het vak, vóór
ze Europa in trokken. Het waren dan ook vooral Italiaanse vaklui die in onze streken neerstreken. In
de Achterhoek werd de familie Monasso rond 1900 heel bekend met met de reclameslogan
"Monasso macht terrazzo und figuri in vloeri".
Niet alleen als
vloer
was terrazzowerk bruikbaar, ook wanden konden ermee van een harde en hygiënische
'lambrisering' voorzien worden. In veel vooroorlogse keukens is het
aanrechtblad uitgevoerd in terrazzo, voorzien van een rond oplopende achterrand tegen lekkage.
Ook
terrazzotegels
zijn veel gebruikt.
In vergelijking met andere materialen is terrazzo kostbaar, maar uitgestorven is terazzowerk niet.
Tekst: Jean Penders (01-2009). Bronnen: zie literatuurlijst. Afbeelding: Jean Penders
