Het palmtakje komt niet van de
palmboom.
Waarom heet het dan zo?
We kennen, en dan vooral de oudere mensen uit het zuiden onder ons,
het palmtakje als een typisch rooms-katholiek gebruik.
Al in de 6e eeuw werd in Spanje op
Palmpasen,
de zondag vóór
Pasen,
een
processie
gehouden, de palmprocessie, en daaraan voorafgaand werden palmtakken gewijd.
Immers, die gebruikte het volk om
Christus
toe te juichen bij zijn intocht in
Jeruzalem. Dat als herinnering daaraan bij de processie met die takken gezwaaid werd,
is voor de hand liggend. Maar toen dit gebruik in onze streken overgenomen werd,
waren hier geen palmen te vinden. Ze lijken er niet erg op, maar de takjes van de
buxusstruik
gingen hier voor palmtak spelen. Daardoor wordt de buxus
ook wel 'palmboompje' genoemd en het hout 'palmhout'.
Terug naar Palmpasen. Alle gelovigen kregen bij die mis vóór de processie een
palmtakje en namen dat na de processie mee naar huis. Het was gewijd en
kreeg daar een plaats. Meestal werd het achter een
crucifix
gestoken.
Het verdorde en tegen de tijd dat het helemaal geel geworden was,
was het weer Palmpasen.
Tekst: Jean Penders (10-2007). Bronnen: zie literatuurlijst. Afbeelding: Jean Penders
