Het ontsteken van het licht van de
paaskaars
in de nachtmis, in een donkere kerk vol mensen op hun paasbest, is een van de meest
indrukwekkende rituelen. De vlam van de paaskaars wordt doorgegeven
en verspreidt zich langzaam door de kerk wanneer de kaarsen van alle
gelovigen gaan branden. Mooier kan een kerk niet verlicht worden.
Al in de 7e eeuw werd een kruis van wierrookkorrels in de kaars gestoken
en ook het jaartal staat er sindsdien op. Op de fraaie paaskandelaar
komt deze grote kaars goed tot haar recht en wordt tot
Hemelvaart
steeds weer aangestoken.
In de paasliturgie speelt, daar waar aanwezig, de
evangelie-ambo
een belangrijke rol en daarom
staat de paaskandelaar daar dan naast. In Italië kan deze meters hoog
zijn en rijk versierd, rond Rome vaak uitgevoerd als
Cosmatenwerk.
Tekst: Jean Penders (03-2008). Bronnen: zie literatuurlijst. Afbeelding: Jean Penders
