De term 'console' wordt gebruikt voor heel verschillende elementen,
die allemaal als overeenkomst hebben dat ze iets ondersteunen en zelf min of meer
fraai vormgegeven zijn.
Een kort sleutelstuk dat ondersteund wordt door een kraagsteen is een
console op een console. Dat schiet niet op. Bij een
sleutelstuk
letten we niet op de lengte en een stenen console noemen daarom
'
kraagsteen'.
Niet specifiek genoeg? Vooruit:
'
stenen balkconsole'
dan.
Qua functie liggen ook de
gootklos
en het
voetstuk van een beeld
dicht bij het begrip 'console'.
Om de verwarring te beperken gebruiken we het woord 'console' alleen
wanneer we er geen specifieke term voor hebben.
Een simpele console noemen we gewoon
'
klos'.
Soms kunnen we er een subtiel afzonderen: de
lekdorpelconsole
bijvoorbeeld.
Maar dan blijven er nog heel wat consoles over.
In een
hoofdgestel
rust een forse
kroonlijst
niet zelden op consoles die in het
fries
geplaatst zijn.
De rijkdom aan vormen is onuitputtelijk. Vaak ligt aan de hoofdvorm een
ojief
ten grondslag.
Florale motieven,
zoals het
acanthusblad,
zijn geliefd. Heel speciaal is de console in de vorm van het
uitziende kop:
een mensenhoofd.
Leeuwen
worden nog vaker gekozen,
liefst op veilige afstand, hoog aan de gevel.
Tekst: Jean Penders, 03-2006. Bronnen: zie literatuurlijst. Afbeelding: Jean Penders
