De eerste
luchtbogen
waren verborgen onder het
lessenaardak
van de
zijbeuk.
Toen ze te voorschijn kwamen omdat de
gotiek
alsmaar hoger reikte, was de
steunbeer
niet meer hoog genoeg.
De verhoging met een 'losstaand' gedeelte dat boven de zijbeuk uitkomt
was essentieel voor de groei van de
lichtbeuk.
Deze luchtboogstoel vangt de luchtboog op, de steunbeer, waarop deze staat, is de
streefpijler.
Wordt de kerk erg hoog,
dan komen er twee bogen boven elkaar.
Dan komt natuurlijk het volgende probleem om de hoek kijken: hoe voorkom je dat
deze luchtboogstoel zelf omgeduwd wordt?
Het is mogelijk om deze heel zwaar te maken. Dat is niet zo fraai.
Je kunt beter een flink gewicht boven op die stoel leggen: een verhoging, versierd met
pinakels.
Wanneer een kerk twee zijbeuken heeft, of een dubbele kooromgang, zouden de luchtbogen wel
erg lang moeten worden. De oplossing is een
tussengeplaatste luchtboogstoel,
zodat er twee luchtbogen, 'twee vluchten'
achter elkaar geslagen kunnen worden.
Tekst: Jean Penders, 06-2005. Bronnen: zie literatuurlijst. Foto: Jean Penders
